هر از گاهی در مکالمات روزمره از کلماتی نظیر انصاف ،عدالت ، دادگری، استفاده می نمائیم که اگر این واژه ها را صرفاً برای کاربرد دقیق و صحیح آن مد نظر داشته باشیم معانی آن آنقدر وسیع و تاثیر گذار است که می تواند یک جامعه را به سوی آبادانی و برابری و شکوفائی رهنمون سازد چرا که در سایه آن می توان با نگاهی منصفانه به گذشته ها و حال را نگریست و برای فردای بهتر برنامه ریزی کرد .

در مقطع فعلی از زمان ، چنان به اوضاع اجتماعی ، فرهنگی و خصوصاً اقتصادی جامعه نگریسته می شود که می توان گفت انتظارات را فقط و فقط مدینه فاضله یا شهر آرمانی جوابگو است . قشری از جامعه چنان از وضع اقتصادی و فرهنگی فریاد و فغان سر داده اند که به نظر می آید از گذشته کشور و خصوصاً جوامع جهان سومی اطلاعی ندارند. اینکه هر کشوری می تواند در بهترین حالت جای نقد را برای شکوفائی بیشتر داشته باشد جای شکی نیست و صحیح نیز آن است که هیچ گاه از وضع موجود اشباع نگردیم و برای بهتر شدن بکوشیم . اما برای نقد صحیح و عادلانه باید تمام شرایط را در نظر بگیریم و آنگاه انتظارات را با شرایط وفق دهیم . با یک نگاه گذرا به وضع کشور در قبل از انقلاب شرایط کشور در آن برهه زمانی روشن می گردد هر چند که عده ای سعی دارند آن دوران را آرمان شهر برای مردم ترسیم کنند. آیا واقعاً در رژیم گذشته تمام شرایط برای رفاه و آسایش مردم فراهم بود. اگر جواب کسی مثبت باشد شک نکنید انصاف و عدالت را نادیده گرفته اند کسانیکه آن دوران را درک کرده اند می دانند وضع اقتصادی در روستاها ، با آن جاده های وحشتناک و وضعیت بهداشتی که انواع و اقسام امراض مسری و موجودات آزار دهنده که از جسم خاکی بشر تغذیه می کردند و اتفاقاً فربه هم بودند. و وضعیت تحصیلی جامعه و اوضاع شهرهای مختلف که اگر چه رو به رشد بودند ولی از شرایط آرمانی فرسنگ ها فاصله داشتند . ما نمی خواهیم در این مقال نبش قبر نمائیم. .ولی مردم باید شرایط را به درستی بدانند تا قضاوت نمایند. اما در بعد از انقلاب اسلامی هر چند کارهای زیادی صورت گرفته از وضعیت اقتصادی مردم و اوضاع عمومی جامعه مخصوصاً در خدمات عمومی اش ، جاده ها ، تلفن ، برق ، گاز که هر چند باید خدمات بیشتری ارائه داد و مردم هم شایسته استفاده از این امکانات هستند. نباید نادیده گرفت که کشور در این 35 سال ، جنگ تحمیلی را گذراند که این به تنهائی می تواند کشوری را تا سالها از پیشرفت های سریع باز دارد.با همه این اوضاع اگر به دیده انصاف نگریسته شود کشور با توجه به همه اتفاقات خواسته یا ناخواسته در اکثر موارد پیشرفت های غیرقابل کتمان را داشته که می توانست در سایه مدیریت صحیح تر و جلوگیری از ریخت یاش های بی مورد و بعضاً رانت خوری هایی که انجام گرفت البته می توانست این مسائل در نطفه خفه شود و انتظارات مردم این بوده و هست که با مشاهده این گونه اتفاقات که منجر به اختلاس های سه هزار میلیاردی و ده هزار میلیاردی گردید در همان بدو کار چنان عرصه را بر این افراد تنگ می کردندکه دیگر این افراد جرات نمی کردند در این وسعت اموال عمومی و ملی را به نفع خود و دوستان خود ضبط نمایند. این انتظار مردم از مسئولان هم درست هست و هم اینکه جلوی این اتفاقات ریز و درشت که به نظام مقدس جمهوری اسلامی ضربه می زند و اعتماد مردم به خدمتگزاران نظام را کم رنگ می کنند. را باید گرفت ، در حال حاضر نظارت حلقه مفقودی برای برون رفت از این مشکلات است ، اینکه ما تمام مشکلات را به تحریم ها نسبت دهیم مطمئناً راه را به بیراهه رفته ایم. تنها راه چاره را باید در خودمان جستجوکنیم و با اصلاح و ارائه راهکارهای اقتصادی و فرهنگی کشور را از این وضعیت برهانیم.